Het was nog een heel karwei.
Het zoeken en vinden van zo’n droom was niet zo heel erg moeilijk. Maar hoe kregen we hem eigenlijk de tuin in? Even hadden we het plan om de poort en de muur eruit te slopen. “Ben jij gek?”, zei een goede vriend van mijn man. “Die tillen we wel efkes over het huis heen.”
Terwijl ik het verkeer stond te regelen, –ik kan het nog steeds-, tilde Marty van den Oever van Van den Oever Staalbouw, op een goede zondagmiddag zo’n vier jaar geleden, “even” mijn tiny home over het dak heen. Heel de straat was uitgelopen. Wat was daar nou gaande bij Tops?
Het was nog even spannend want hij botste tegen de garage aan. Gelukkig bleek er niets aan de hand en stond hij zo op zijn plek.
Daarna begon het grote opknapkarwei.
Het houtwerk aan de binnenkant werd er vakkundig uit gesloopt en onder dat hout kwam een schattig plafond tevoorschijn.
Elektriciteit werd aangesloten en de vloer werd voorzien van laminaat.
Tegen de muren kwamen gipsplaatjes waarvan ik een kant aquablauw heb geschilderd. En een inklapbaar werkblad werd erin gemonteerd. Ik heb altijd nog het plan om hier ook iets op te schilderen.
Verder maakte mijn lieve Peer, die oorspronkelijk timmerman-meubelmaker is maar nu zijn eigen reclamebedrijf TT Reclame heeft, nog een extra kast.
Ik breng er nu zo’n vier jaar mijn tijd door. Hier zijn al heel wat plannen en ideeen ontwikkeld, Sinterklaaskadootjes ingepakt (en verstopt), heel wat aquarelletjes geschilderd en de kindertjes van mijn vriendinnen trekken zich hier, -“mag ik in dat ‘pipo-caravanachtige-iets’ gaan zitten?“- graag terug om iets te tekenen of te schilderen.
Van Halloween…
Inmiddels staat het wel een stukje voller hier. Binnenkort eens een vlog met een ’tour d’atelier’…
…naar kerstmis. 