Via kunstenares Neeltje Verhagen maakte ik kennis met de Wabi-sabi kunst.
Wabi-sabi kunst komt voort uit het imperfecte en komt oorspronkelijk uit Japan. Niets is eeuwig, niets is af, niets is perfect. En dat is goed. Het leert je kijken naar de schoonheid van het imperfecte waardoor je het leven lichter ervaart. Het leert je los te komen van ‘hoe het hoort’ en ‘zo doen we het nou eenmaal’ en het leert je ‘out of the box’ denken waardoor je je creativiteit aanboort. Zo kom je nog eens op plekken in je gedachten waarvan je niet wist dat je ze in je had.
Neem het voorbeeld van een oude versleten deur in een dorpje in de bergen van Griekenland. Wat maakt dat we zo’n deur fascinerend vinden? Of geen afscheid kunnen nemen van dat kinderpyjamaatje van je kind waar de vlekken niet meer uit te wassen zijn? Wabi-sabi is een begrip dat zich niet goed laat uitleggen, het is eerder iets dat je aanvoelt. Iets dat je, door zijn versleten uiterlijk, terug laat voeren naar hoe het was en daarmee het gevoel oproept van die tijd.
Maar Wabi-sabi staat ook symbool voor eenvoud, vergankelijkheid, onopvallend, ingetogen.